Les 2: Paard in paniek.. en nu?

Vandaag was er bij ons op stal een paard in paniek omdat de andere paarden al waren weggehaald en het desbetreffende paard nog in zijn weitje stond. Het paard was in blinde paniek op en neer aan het rennen, aan het hinniken,... Omdat ik vond dat ik hem niet zomaar kon laten uitrazen en ik inschatte dat dit paard ging blijven doorrazen ben ik hem gaan halen. Ik had niet echt schrik dat hij in zijn paniek op mij zou gaan lopen, ik had immers mijn leidtouw bij mij en mijn lichaam om hem te blokkeren, bovendien is dit niet het type paard dat zomaar over je heen loopt. Ik heb toen even met hem in de piste rondgelopen, waar er een ander paard aanwezig was. Hij moest zich focussen op mij, gewoon rustig meewandelen, mee van hand veranderen en stoppen op commando. Op die manier wou ik hem terug tot rust laten komen: van zijn wilde galop naar een beheerste stap naast mij. In het begin was hij nog erg opgewonden, maar na vijf minuten begon hij wat te kalmeren en liet hij zijn hoofd al wat meer zakken. Hij was allert op de commando's, luisterde goed en lette goed op mijn aanwijzingen om van hand te veranderen. We deden buigingsoefeningen tot hij volledig gekalmeerd was om veilig de stal te betreden. Daar heb ik hem nog grondig verzorgd voor hij op stal ging om zijn avondmaal te nuttigen. 

Ik heb het gevoel dat ik dit paard heb kunnen helpen door de manier waarop ik hem heb behandeld: correct, duidelijk, maar wel vanuit rust. Als je zelf niet rustig bent, kan je niet van je paard verwachten dat het rustig wordt. Bij het uit de weide gaan halen van dit paard is het belangrijk om het paard de ruimte te laten om jou eventueel te kunnen voorbijsteken. Je gaat dus best niet vlak naast een stroomdraad staan wil je er zelf niet inhangen. Laat je niet zomaar voorbijsteken als je teken hebt gegeven dat hij voor jou moet stoppen, maar laat hem wel voorbijsteken als je dit teken niet geeft. Ik ben er normaalgezien niet zo voor om paarden bij negatief gedrag aandacht te geven, maar dit gedrag was niet  negatief. Hij was in paniek, dit paard verdiende het om uit zijn paniek gehaald te worden en geholpen te worden om tot rust te kunnen komen. Dit paard heeft geleerd uit deze ervaring dat ik niet slecht ben (want hij is nogal wantrouwig tegen mensen) want dat ik hem help wanneer hij in paniek is, dat ik hem leiding kan geven en hem kan helpen om die paniek los te laten. Ik vond het belangrijk om eerst in de piste het paard tot rust te laten komen zodat het paard niet als een ongeleid projectiel de schuur in zou vlammen én om hem ook even te laten merken dat zijn paniekaanval daarnet niet zomaar betekent dat hij zijn zin krijgt. Het is nodig om eerst de adrenaline even te laten zakken en terug bij zinnen te komen voor hij rustig zijn stalletje in mag. Zelf heb weer wat zelfvertrouwen gekregen: ik mag vertrouwen op wat mijn instinct vertelt me te doen. Ik voelde dat dit paard deze aanpak nodig had en die bleek ook te werken.

Voor mij was het dus ook een leerrijke ervaring!