Les 7: Geloof in jezelf.

Deze week ben ik 'op stap' geweest met een vriendin en haar paard. Ze is erg gestresseerd bij het werk aan de hand omwille van angst, die stress wil ze nog wel eens onbewust overzetten op haar paard. Ik herken het wel, niet meteen stress bij het werk aan de hand maar eerder bij mijn eerder overwonnen angsten bij het buitenrijden (waar ik goddank van af ben!).  Echt ver zijn we niet geweest, maar voor haar was het toch wel een grote stap dus voor haar toch wel erg belangrijk! 

Veel heb ik niet gedaan, het draaide niet om mij: het draaide om haar en haar paard. Na een klein stressmoment in het begin van ons tripje ging het eigenlijk erg goed. Het was duidelijk dat vooral zij en niet haar paard gestresseerd was omwille van alle nieuwe indrukken waar een paard van zou kunnen schrikken. Gelukkig, dat vereffent haar pad wel een hoop! Ze hoeft niet zo'n barst in haar zelfvertrouwen te hebben want ze kan het best wel, ze is er alleen nog niet helemaal van overtuigd. Komt wel! ;-) 

Voor mezelf heb ik er ook wel een les uit getrokken: zelfvertrouwen is belangrijk. Ben jij verzekerd en vertel je je paard "maar pjeid toch, wat zit jij nu te blazen voor een onnozele vuilniszak, allez nu...", dan gaat je paard ook beseffen dat die vuilniszak op zijn plaats blijft staan, niet van zin is hem aan te vallen en vooral ook niet geïnteresseerd is in een lekker paardenbilletje. Werk in stappen, verleg elke keer je grens, al is het maar een klein beetje. Leg je grens vast voor je aan je oefening begint en stel hem niet zomaar bij wanneer je de piepers krijgt.

Maar... 't is niet gemakkelijk. Ik kan er ook van meespreken:  eens je met de piepers zit is het toch wel echt van belang dat je een manier vind om die angst naast je neer te leggen en terug je ding te leren doen.