Les 8: Een trippelend paard berijden - hoe het moet & hoe het niet moet.

Ik volg al een tijdje de lessen van de eigenaresse van mijn verzorgpaarden en haar hengst, gegeven door een paralympisch dressuurruiter. Ik heb hem volgend probleem voorgelegd:

De verzorgmerrie waar ik het meest op rijdt, begint na haar eerste drafje altijd te trippelen en opnieuw aan te draven wanneer ik haar opnieuw vraag om te stappen. Ze blijft dit echt doen, ondanks alles. Ze vindt het erg moeilijk om dan terug ontspanning te vinden en haar stappassen gewoon langer te maken in plaats van aan te draven in een sukkeldrafje. Neen:  die kop moet gewoon in de lucht en met een weggedrukte rug mini-drafpasjes nemen was hetgeen ik kreeg. De acties die ik tot nu toe had ondernomen om dit gedrag in de kiem te smoren draaiden op niets uit. Stil blijven zitten tot ze weer begint te stappen... helpt niet. Achteruit gaan zitten en "how" zeggen... werkt niet. Haar met de teugels en de zit in stap proberen te houden... werkt al helemaal niet. Ook op buitenrit kan ze érg beginnen hupsen... 

Handen in het haar. Dunnowhattodo.. Enfin, de oplossing was nabij! 

Hij vertelde me dat ik, in plaats van mij te focussen op zwaar zitten, achteruit zitten en met de teugels het proberen op te lossen, ik er op moest letten dat ik begon licht te rijden zodanig dat ik geen gewicht op de rug leg. Doe ik dit wel, dan gaat het paard zijn rug wegdrukken en gaat het paard net blijven lopen. Meegaan met de beweging maar vertraagd lichtrijden, lichte basisspanning op de teugels houden maar niet met die teugels liggen klooien zodat het paard terug naar stap gaat.Ook dood zitten moet ik afleren: meegaan in de bewegingen vrouwtje! Een hele aanpassing maar WAT een verschil gaf dit! 

Oplossing gevonden!